A oto pierwsza opowieść dla dzieci, która każdy rodzic możne wykorzystać. – Pi-pi-pi! – wołała jaskółka na swą towarzyszkę. A to miało znaczyć: czy daleko jeszcze mamy lecieć? – O,

A oto pierwsza opowieść dla dzieci, która każdy rodzic możne wykorzystać. – Pi-pi-pi! – wołała jaskółka na swą towarzyszkę. A to miało znaczyć: czy daleko jeszcze mamy lecieć? – O,
Biorąc treść z życia ludzkiego, niewłaściwym byłoby opowiadać o takich występkach, o których dziecko może jeszcze nic nie wie, jak: oszustwo, pijaństwo, kradzież, morderstwo i t. p. Nie chcemy przez
W opowiadaniach moralnych autor bierze temat z życia ludzi dorosłych lub dzieci i przedstawia nam dodatnią lub ujemną ich stronę. Powiastki owe, stosownie dobrane, mogą być dobrą dźwignią w wychowaniu
Stosownie do treści opowiadania mogą być: religijne, przyrodnicze, moralne, historyczne i fantastyczne. Do przyrodniczych zaliczamy takie, których treść stanowią epizody z życia roślin lub zwierząt, objawy ich zmyślności i stosunek
Opowiadać musimy wolno, głośno, bardzo wyraźnie, ażeby dziecko mogło śledzić każdą myśl naszą. Małe dziecko myśli wolno, obrazami, które sobie odtwarza, idąc za słowami opowiadającego, i dlatego wszelkie dłuższe okresy
Głęboko odetchnie każde po skończonym opowiadaniu, a po tern westchnieniu pozna opowiadający, że uwaga była nie sztuczna, nie wymuszona, lecz mimowolna, samorzutna. Opowieść powinna robić wrażenie całości, nie należy przerywać
Samo opowiadanie jednak, chociażby i zastosowane do indywidualności dziecka, nie wywrze wielkiego wpływu, jeśli opowiadający nie będzie posiadał niezbędnych warunków. Wychowawczyni odtwarza sobie najpierw we własnym umyśle powiastkę jako całość,
Co tam było płaczu i zmartwienia! Zabrały się do zbierania skorupek. Na szczęście, nie wszystko się stłukło – dwie filiżanki, jeden spodeczek; a dzbanuszek do mleka i Imbryk były trochę
Razu jednego przychodzi do nich babcia. Dziewczynki wybiegły przywitać i uściskać babcię, bo bardzo ją kochały. Babcia ucałowała wnuczki i tak powiada: – Chodźcie-no, chodźcie tu, pieszczochy moje, niech wam
W opowiadaniach dla małych dzieci należy unikać smutnego zakończenia. Nie znaczy to, żeby wzruszeniowy pierwiastek nie wchodził w treść opowiadania — owszem, niech smutek przejmie dziecko — ale niech zakończenie